Film Diary #2 (ไดอารี่ภาพฟิล์ม #2) บันทึกของเดือนเมษายน 2017

เข้าสู่เดือนที่ 2 ที่ตั้งใจจะกลับมา Update Blog เกี่ยวกับภาพถ่ายที่เราถ่ายเองจากกล้องฟิล์มหลากหลายตัวที่ชื่นชอบ เพื่อบันทึกความทรงจำในสถานที่ต่างๆ และเหตุการณ์ต่างๆที่ได้พบเจอ ถ้าคนที่พึ่งได้ผ่านมาเจอ อาจจะเกิดคำถามว่า แล้ว “ทำไมต้องถ่ายฟิล์ม?” ซึ่งผมได้เขียนไว้ก่อนหน้านี้ถึงเหตุผลที่ว่าทำไมผมถึงเลือกถ่ายภาพด้วยฟิล์ม ซึ่งเรื่องการจะถ่ายฟิล์มหรือไม่ถ่ายฟิล์มผมมองว่ามันเป็นเหตุผลส่วนตัวของแต่ละบุคคล ไม่ได้อยากจะยกให้มาเป็นประเด็นหรือเรื่องราวถกเถียง ซึ่งจะขอยกตัวอย่างเรื่องนึงที่เกิดขึ้นกับตัวเอง ที่เกี่ยวกับการถ่ายฟิล์มเลยละกัน

สมัยก่อนย้อนไปสัก 6 ปีก่อน ในขณะที่โลกหมุนไว กล้องดิจิตอลคุณภาพดีพร้อมเลนส์ สามารถย่อขนาดเล็กลงแบบห้อยคอแล้วไม่เมื่อยออกมา เป็นกล้อง Micro Four Third ชื่อดังอย่าง Panasonic GF1  ผมเคยได้ทำตัวขวางโลกด้วยการ ระดมทุนขายของหลายอย่างเพื่อนำเงินมาซื้อกล้อง Leica M6 พร้อมกับเลนส์ Leica 50mm Summicron V3 สภาพใช้งานมาใช้งาน จุดประสงค์แรกก็เพื่อเรียนรู้การทำงานของกล้อง Leica และอีกจุดประสงค์หนึ่งก็คืออยาก Cool เหมือนคนอื่นเค้าบ้าง แต่พอถ่ายไปได้แค่สองม้วนก็บอกกับตัวเองว่าไม่ใช่เรา Leica ไม่ใช่เราเลย กล้องอะไรไม่รู้ ไม่เวิร์ค กว่าจะถ่ายได้ต้องยากขนาดนี้เลยหรอ รู้สึกว่าตัวเองเป็นวัยรุ่นที่เลือดกำลังพลุกพล่าน ถ่ายออโต้โฟกัสมา ถ่ายไว ถ่ายรัว ไหนจะเป็นเรื่องฟิล์มอีกถ่ายแล้วอยากเห็นรูปเลย รอที่จะถ่ายให้มันหมด 36 ภาพไม่ไหว แถมท้ายยังรู้สึกว่าการถ่ายฟิล์มเป็นอะไรที่มีราคาสูง (ถ้าเทียบกันแบบภาพต่อภาพกับดิจิตอล) ผมจึงตัดสินใจปล่อยบอดี้กล้อง M6 ไป (บอดี้กล้อง M6 สีดำตอนนั้นปี 2010 ซื้อขายที่ราคา 45,000 บาท เท่ากับปัจจุบัน ณ ปีนี้ 2016 นี้) แต่เก็บเลนส์ไว้ใช้กับกล้อง Panasonic GF1 ต่อก่อนที่จะปล่อยไปในราคาแค่หมื่นกว่าๆภายหลัง เห็นไหมว่าก่อนที่ผมจะมาชอบถ่ายฟิล์มผมเองก็เคยยี้กับมันเหมือนกัน ไม่ใช่เพราะมันไม่ดี หรือว่ามันไม่สนุก แต่ด้วยเหตุผลในตอนนั้นมันไม่เหมือนกับเหตุผลที่ตัวเองรู้สึกในตอนนี้มากกว่า